رول خطی فولادی Ppgi که از قبل رنگ شده و گالوانیزه شده است Q235 Q345

ورق پوشش‌دار با نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته ≥ 50%: یک شاخص کلیدی مقاومت در برابر آب و هوا و ارزش صنعت 

در شاخص‌های عملکرد ورق‌های پوشش‌دار، «نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته ≥ 50%» فقط یک عدد ساده نیست؛ بلکه معیار اصلی برای اندازه‌گیری مقاومت محصول در برابر آب و هوا و یک اثبات مستقیم از «همزیستی ظاهر و استحکام» مواد در محیط خشن بیرونی است. در پس این شاخص، پیشرفت‌هایی در فناوری پوشش، بهبود در فرآیندهای تولید و ملاحظات عمیق برای ارزش استفاده طولانی‌مدت نهفته است. 
نرخ حفظ براقیت به نسبت براقیت سطح ورق پوشش‌دار پس از یک دوره معین از آزمایش پیری تسریع‌شده مصنوعی به براقیت اولیه اشاره دارد. مدت زمان 3000 ساعته معادل شبیه‌سازی فرآیند پیری طبیعی قرار گرفتن در معرض فضای باز به مدت 5 تا 8 سال است و آستانه 50٪ خط پایینی است که اطمینان حاصل می‌کند ظاهر و عملکرد محافظتی مواد رو به زوال نرود. برای کاربردهایی مانند نمای بیرونی ساختمان‌ها، سقف‌ها و تابلوهای تبلیغاتی در فضای باز که برای مدت طولانی در معرض نور خورشید، باران و طوفان‌های شن قرار دارند، این شاخص مستقیماً تعیین می‌کند که آیا محصول می‌تواند رنگ روشن و پوشش دست‌نخورده خود را در طول زمان حفظ کند - اگر نرخ حفظ براقیت کمتر از 50٪ باشد، اغلب با مشکلاتی مانند پودر شدن پوشش، محو شدن و ترک خوردن همراه است که نه تنها بر ظاهر تأثیر می‌گذارد، بلکه اثر محافظتی بر روی بستر را نیز از دست می‌دهد و به طور قابل توجهی عمر مفید را کوتاه می‌کند. 
برای دستیابی به نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته ≥ 50٪، لازم است کل زنجیره تولید از فرمولاسیون پوشش تا فرآیند تولید کنترل شود. انتخاب مواد اولیه پوشش، اساس کار است و رزین فلوئوروپلیمر (PVDF) و پلی استر مقاوم در برابر آب و هوای بالا (HDP) در حال حاضر راه‌حل‌های اصلی هستند. پوشش فلوئوروپلیمر، با پایداری قوی پیوندهای کربن-فلوئور، می‌تواند به طور موثر در برابر تخریب اشعه ماوراء بنفش و خوردگی شیمیایی مقاومت کند و نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته آن به راحتی می‌تواند از 70٪ فراتر رود. پلی استر مقاوم در برابر آب و هوای بالا، مقاومت زنجیره مولکولی در برابر آب و هوا را با معرفی مونومرهای خاص بهبود می‌بخشد و تعادلی بین هزینه و عملکرد ایجاد می‌کند و نیازهای سناریوهای بیرونی میان‌رده تا بالا را برآورده می‌کند. در مقابل، پوشش‌های پلی استر معمولی ممکن است کاهش قابل توجهی در براقیت در حدود 1500 ساعت تجربه کنند و برآورده کردن استاندارد 3000 ساعته برای آن‌ها دشوار است. 
کنترل دقیق فرآیند تولید نیز بسیار مهم است. ضخامت پوشش باید یکنواخت باشد و با استاندارد طراحی مطابقت داشته باشد (معمولاً ضخامت کل در هر دو طرف ≥ 60μm)، خیلی نازک باعث ایجاد لایه محافظ ناکافی می‌شود و خیلی ضخیم ممکن است باعث ترک خوردن تنش داخلی در پوشش شود. تطابق دقیق دمای پخت و زمان می‌تواند اطمینان حاصل کند که رزین به طور کامل پیوند متقابل ایجاد می‌کند تا یک لایه فیلم متراکم تشکیل دهد و توانایی ضد پیری را بهبود بخشد. پیش‌تیمار بستر (مانند ضخامت پوشش روی، تیمار غیرفعال‌سازی) نیز به طور غیرمستقیم بر چسبندگی پوشش تأثیر می‌گذارد و از پوسته پوسته شدن پوشش به دلیل خوردگی بستر جلوگیری می‌کند. داده‌های تولید یک شرکت پیشرو نشان می‌دهد که با بهینه‌سازی منحنی دمای کوره پخت، نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته ورق پوشش‌دار فلوئوروپلیمر آن از 65٪ به 72٪ افزایش یافته و عمر مفید محصول در فضای باز به بیش از 25 سال افزایش یافته است. 
رواج این شاخص در حال تغییر شکل رقابت کیفی در صنعت است. در زمینه ساخت و ساز، استفاده از ورق‌های پوشش‌دار با نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته ≥ 50٪ می‌تواند هزینه نوسازی و نگهداری بعدی را کاهش دهد. برای یک ساختمان کارخانه 100000 متر مربعی، اگر از ورق‌های پوشش‌دار معمولی استفاده شود، باید هر 10 سال یکبار نوسازی شود که هزینه واحد آن تقریباً 2 میلیون یوان است. در حالی که با استفاده از محصولات مقاوم در برابر آب و هوا، چرخه نوسازی به 20 سال افزایش می‌یابد و هزینه کل چرخه عمر تقریباً 40٪ کاهش می‌یابد. در صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر، الزامات مقاومت در برابر آب و هوا برای ورق‌های پوشش‌دار برای قفسه‌های فتوولتائیک و پوسته تجهیزات ذخیره‌سازی حتی سخت‌گیرانه‌تر است. نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته به یک آستانه ورود تبدیل شده است و صنعت را به سمت تحول «عمر طولانی، مصرف انرژی کم» سوق می‌دهد. 
با مقررات زیست‌محیطی سخت‌گیرانه‌تر و استانداردهای ساختمان‌سازی سبز ارتقا یافته، نرخ حفظ براقیت 3000 ساعته ≥ 50٪ دیگر یک «شاخص اختیاری» نیست، بلکه یک «الزام باید-به-دست‌آید» است. در آینده، با استفاده از پوشش‌های نانو و فناوری‌های خودترمیم‌شونده، عملکرد مقاومت در برابر آب و هوای رول‌های رنگی پوشش‌دار بیشتر از حد انتظار خواهد بود و راه‌حل‌های مواد بیشتری را ارائه می‌دهد که ارزش زیبایی‌شناختی را با دوام برای زمینه‌های مختلف ترکیب می‌کند. در پس این شاخص، پیگیری صنعت برای «کیفیت پایدار» نهفته است و همچنین یک تصویر واضح از تغییر بخش تولید به سمت توسعه با کیفیت بالا است.